Richard Edward (Dick) Brown

Richard Edward ( Dick) Brown wordt geboren op 21 oktober 1923 in Swarthmore,  in de staat Pennsylvania. Zijn ouders zijn Paul en Blanch Brown, vader Paul vocht tijdens de 1e Wereldoorlog in de loopgraven in Noord-Frankrijk. Tijdens een Duitse aanval werd hij blootgesteld aan mosterdgas waardoor hij voor de rest van zijn leven problemen had met zijn stem.Dick gaat naar Swarthmore High School en haalt zijn diploma in 1941.

Uit het jaarboek 1941 Swarthmore High School

Hierna gaat hij naar het Dickinson college in Carlisle tot 12 december 1942 wanneer hij op 19 jarige leeftijd dienst neemt bij de Army Air Corps, de Amerikaanse luchtmacht. Zijn broer James dient bij het 1e Mariniers Korps en werd onderscheiden met de Bronze Star voor het redden van gewonde kameraden.

Richard ( Dick ) Brown 2e van links. Training in California, op de achtergrond een Texan T-6 trainingsvliegtuig.

In Engeland

Halverwege 1944 wordt hij overgeplaatst naar de 8th Air Force in Engeland en komt bij het 22ste Foto Verkennings squadron op de basis Mount Farm iets ten noorden van Dorchester in Engeland. Het squadron wordt verplaatst naar Chalgrove waarvandaan hij in november 1944 zijn eerste missie succesvol uitvoert. Het squadron vliegt met de P-38 F-5E die alleen bewapend is met een foto camera waarmee op grote hoogte foto’s kunnen worden genomen.

Lt. Brown op de foto gezet na zijn allereerste missie in november 1944

Fotoverkenningsmissie 20-04-1945

Op 20 april 1945 stijgt Lt. Brown op samen met drie P-51 jachtvliegtuigen die de onbewapende P-38 F-5E van Brown moesten beschermen. De missie voert ze naar Berlijn waar foto’s moeten worden gemaakt van de inmiddels bijna verwoeste stad, belangrijk voor de Amerikanen is te weten waar de Duitsers maar ook de Russen zich bevinden. Na het nemen van de foto keren de vier piloten terug en boven het rivierengebied denken ze boven bevrijd gebied te vliegen en besluiten ze om te dalen om zo Nederland eens van dichtbij te bekijken.

De filmrol wordt uit de camera verwijderd van een zojuist teruggekeerde

P-51 F-5E.

Geraakt!

Lt. Brown vliegt op slechts 60 meter hoogte als er verderop in een weiland een boer wordt gezien, de boer leunt op een hark of schep. De P-51 excorte jagers vliegen wat hoger dan het vliegtuig van Brown. Als ze dichterbij komen blijkt de boer een Duits soldaat te zijn en de hark is een geweer, de Duitser richt zijn geweer richt en schiet op de vliegtuigen. De Amerikanen grappen over de radio dat een Duitser met een simpel geweer weinig kan uitrichten tegen hun vliegtuigen. Echter niet lang daarna ziet 1 van de P-51 piloten hoe er koelvloeistof uit de linker motor komt. P-51 piloot Lt. Waldram geeft dit door via de radio aan Lt. Brown. Al snel zijn vlammen te zien en staat de gehele linkermotor in brand. P-51 piloot John Gauss ziet het gebeuren en adviseert Brown om met zijn parachute zijn vliegtuig te verlaten. Maar omdat Brown zeer laag vliegt is dat niet mogelijk, hij besluit om een noodlanding te maken. Ten zuiden van Heukelum weet hij zijn vliegtuig aan de grond te zetten. De P-51 piloten cirkelen om hem heen en Brown geeft ze via de radio door dat hij ok is. De drie piloten vliegen zonder Brown verder terug naar de basis in Engeland.

Terug op de basis vullen ze een rapport in over het incident, ze geven echter niet aan dat Lt. Brown op slechts 60 meter hoogte vloog aangezien dat verboden was en dat hij door geweervuur van een Duitser is neergehaald.

Het rapport van John Gauss over het incident met Lt. Brown

Piloot John Gauss in zijn vliegtuig, een P-38 in dit geval. In November wordt de inmiddels 93 jarige Gauss opgespoord. Een van de zonen van Lt Brown spreekt hem waarna het verhaal van de Duitse soldaat met zijn geweer naar boven komt.

Vlak over het huis

De familie Uittenbogerd hoort een vliegtuig aankomen en lopen naar buiten. Ze zien hoe een vliegtuig maar net over hun huis scheert en honderden meters verder een buiklanding maakt. Als ze gaan kijken zien ze hoe de piloot uit zijn cockpit is gestapt en op het vliegtuig staat. Dan wordt er plotseling vanaf de dijk geschoten. Duitse soldaten geven waarschijnlijk waarschuwingschoten en de mensen gaan weer terug. Lt. Brown wordt gevangen genomen.

Naar Terschelling

Lt. Brown wordt naar het eiland Terschelling gebracht en komt daar waarschijnlijk op 22 april aan. De Duitsers zien geen kans meer zo laat in de oorlog om nog gevangen Geallieerden naar Duitsland te verplaatsen. Terschelling is de enige locatie waar nog gevangenen kunnen worden gehouden. Als hij daar aankomt blijken er nog 15 Geallieerde vliegeniers op het eiland te worden vastgehouden die allemaal in de laatste weken van de oorlog gevangen werden genomen.

De 16 krijgsgevangenen van Terschelling. Aangegeven met de rode pijl Lt. Brown

Het einde van de oorlog is nabij

De hoogste officier van de groep van 16 was de Pool Jan Zumbach. Hij werd gevangen genomen toen hij met zijn Auster vliegtuig en onder de invloed van alcohol een landing maakte op bezet gebied.

Zumbach zet de Duitse officier, die belast is met de bewaking van de 16 gevangenen, onder druk en eist van hem dat ze goed behandeld worden nu de oorlog waarschijnlijk snel voorbij zal zijn. De Duitse officier geeft toe en de 16 worden in het beste hotel van het eiland geplaatst en mogen iedere dag tot 21:00 uur vrij rondlopen.

6 mei 1945

Op 5 mei tekent de Duitse opperbevelhebber Blaskowitz in Nederland de overgave. Een dag later geven de Duitse troepen op Terschelling zich over aan de Poolse officier Jan Zumbach. Hiermee komt ook voor de Amerikaanse piloot Richard E. Brown een einde aan zijn korte krijgsgevangenschap en aan zijn oorlog

6 mei 1945. De 16 voormalige krijgsgevangenen staan op het balcon van hotel Oepkes. Ze worden toegejuicht door een toegestroomde menigte. Onder het balcon is nog een gewapende Duitse soldaat te zien.

Amerika

Na de oorlog stuurde Blanche de moeder van Brown nog vele jaren voedsel en kleding naar het noodlijdende Nederland.

Na zijn terugkeer besloot Brown om zijn diploma te halen aan het Swarthmore college. Hierna werd hij manager van een zuivelboerderij en haalde hij zijn Phd aan de universiteit van Maryland. Later werd hij professor op de universiteit van  Illinois. Na zijn pensionering verhuisde hij naar St. Michaels in Maryland nabij Washington waar hij tot zijn dood op 21 april 1995 woonde, 70 jaar en 1 dag na zijn noodlanding bij Heukelum.

De Brown familie in hun boot jaren 50 vorige eeuw.

De Brown familie in 1994.

In november 2015 werd de carburateur van het vliegtuig van Brown teruggevonden.